In het parkdeel “Ooievaarsnest” heeft de Duitse kunstenaar Tobias Rehberger een kunstzinnig landschap aangelegd met als titel “get lost on the way home, finding ways in the nothingness”. Als inspiratiebron gebruikte hij de tuin die zijn oma had: spannend, veel fruit, geen paden en heel anders dan bij zijn klasgenootjes. Achter elke hoek een nieuw avontuur, een nieuwe verrassing, een tuin die je zelf moet ontdekken. Een tuin die als een zelfstandig eiland in de vorm van een ruit ligt.
Ontdek het park
Ontdek het park
Het historische deel van het park is voor het grootste deel aangelegd in de 19e eeuw. Bezoekers kunnen er wandelen over de vele slingerpaadjes en genieten van Villa Vijversburg, de grot, blauwe koepel, kluizenaarshut, oranjerie, volière, rotstuin, kruidentuin, het theehuis en de collectie beeldende kunst. Het park biedt rust en ruimte. Aan de oostkant liggen twintig woningen, omsloten door een grote tuin.
In het historische park, grenzend aan de vijver bij de grot, is in 2014 een podium aangelegd, omgeven door een natuurlijke tribune. Op dit podium organiseren we in de zomermaanden voorstellingen op kleine schaal, passend bij de uitstraling van het park. Te denken valt aan klassieke concerten, optredens van dichters en filmvoorstellingen.
De verschillende delen van het park
Ooievaarsnest
De buitenrand bestaat uit rode bomen en struiken, er is geen enkele hint wat er binnen te vinden is. Wie zich er aan waagt, betreedt een sprookje en kan zomaar een diepe kuil ontdekken of een tunnel, een meertje met een steiger en waterlelies, hangmatten met een boekenmachine in de buurt of geweven fruitbomen. In de vormgeving is aandacht besteed aan de overgang tussen het bestaande en het nieuwe park, zowel fysiek als inhoudelijk. Hiertoe wordt onder andere de oorspronkelijke zichtlijn vanuit Villa Vijversburg richting Leeuwarden hersteld.
Dwaalster is een ruimte om te verdwazen en te dwalen. Centraal in Dwaalster zijn de grote hagen in de vorm van een ster.
Dwaalster heeft een oppervlakte van circa 5 hectare. Het landschapsontwerp is gemaakt door LOLA landscape architects en Deltavormgroep. Dit parkdeel wordt gekenmerkt door het vormcontrast en een ander gebruik van waterpartijen dan in de overige plandelen. Binnen Dwaalster is een gebied opgenomen waarin ruimte is om te verdwazen en te dwalen.
Centraal in Dwaalster zijn de grote hagen in de vorm van een ster, net als in een sterrenbos. De open ruimtes in de heggen geven de bezoeker de mogelijkheid om te dwalen. De hagen delen het perceel op in ruimtes met verschillende afmetingen die geschikt zijn voor flexibel gebruik, waaronder exposities, bloementuinen, weides enzovoorts.
De beplanting in het ontwerp wordt nadrukkelijk door de mens beïnvloed. De hagen worden gesnoeid, de wilgen worden geknot en de bloemrijke grasvegetatie daartussen wordt nauwkeurig ingeplant. De plantsoorten worden uitgezocht om zoveel mogelijk diersoorten aan te trekken. De bonte hagen en de grastuinen zijn daarom zorgvuldig afgestemd op de gebiedseigen beplantingsoorten.
De ster legt een verband met het omliggende landschap, elk uiteinde heeft een eigen functie, een venster met zicht over het nabij gelegen natuurgebied van de Fryske Gea, een aanlegsteiger voor kano’s en een venster met zichtlijn naar de Villa.
Frijlân
Frijlân is voor een belangrijk deel gericht op de ‘kleine’ bezoekers van het park: de kinderen. Een spannend onderdeel is het waterlabyrint.
Dit deel van het park is een drassig gebied met een aantrekkelijke wilgenvegetatie voor kinderen. Een gebied waar kinderen uitgedaagd worden om in contact te komen met de natuur.
De lang bloeiende beplanting op de heuvels in het gebied is ontworpen door Piet Oudolf en een aantal natuurlijke speelelementen is bedacht door Heilien Tonckens. Een spannend onderdeel hiervan is het waterlabyrint waarin kinderen met een vlot op ontdekkingsreis kunnen.
Entree voor Vrienden van Vijversburg
In dit parkdeel is een extra afsluitbare ingang van het park aangelegd. Deze is bedoeld voor Vrienden van Vijversburg die vanuit Leeuwarden/Groene Ster komen. Je kunt hier tot 17.00 uur het park in. Het is hier dus niet mogelijk een kaartje te kopen.
Overtuin
Aan de noordkant van het park bevindt zich de Overtuin (aan de overzijde van de Rijkstraatweg) met als blikvanger het beeld de ‘Kelk’ van Ruud van de Wint.
Bijzonder zijn ook ‘de stekjes’ van de beeldend kunstenaars Tejo Remy & René Veenhuizen. Een stekje is een plek om even te rusten tijdens het wandelen, maar ook een plaats voor ontmoetingen tussen mensen onderling en tussen mens en landschap. In totaal zijn in 2011 twaalf historierijke locaties in Fryslân door kunstenaars voorzien van bijzondere zitjes. Eén van deze locaties is de Overtuin.
Dit parkdeel is in 2004 aangelegd. Het ontwerp is van de Friese landschapsarchitect Wijbe de Vries. Hij ontwierp ook de brug en de spiegelvijver in het historische park en de nieuwe parkeerplaats.
Historisch Park
“Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.”
“Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in”
Gebouwen
Villa Vijversburg
Van oudsher vormt de Villa het hart van het park. Het echtpaar Looxma-Ypeij bouwt in 1844 de neoclassicistische Villa Vijversburg als buitenverblijf. In 1862 wordt de Villa ingrijpend door de familie verbouwd. Er verrees een majestueus groot huis, waarvan later de helft weer is afgebroken. De Villa is sinds 1892 eigendom van de Stichting op Toutenburg.
De Japanse architect Junya Ishigami en architecte Marieke Kums uit Rotterdam hebben in 2014 de plannen gemaakt voor de restauratie. Daarbij is ook het bouwtechnisch adviesbureau ABT betrokken en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. De restauratie droeg bij aan het behoud van het monument. De restauratie was daarnaast gericht op het openstellen van de Villa voor het publiek. De voorste twee kamers, de “regentenkamer” en de “salonkamer”, hebben historische waarde. De allure van weleer is teruggebracht door de aanwezige elementen te restaureren. Beide kamers zijn geschikt gemaakt als vergader- en trouwlocatie.
Teneinde een ontvangstruimte voor het publiek te creëren, is van de bestaande keuken, gang en salon één grote ruimte gemaakt. In deze ruimte is plaats gemaakt voor een horecagelegenheid en een informatiepunt. De monumentale structuur blijft zichtbaar en herkenbaar in het plafond, in het muurwerk en in het vloerpatroon. Elementen met historische waarde zijn behouden gebleven, zoals de schouw en de keukenkast, evenals historische materialen waaronder de tegeltjes in de keuken en de marmeren vloerplaten.
Het paviljoen
De Japanse architect Junya Ishigami heeft samen met de in Rotterdam gevestigde architecte Marieke Kums het ontwerp gemaakt van nieuwe Paviljoen. Beide architecten hebben een tijdlang samengewerkt bij Sanaa Architects te Japan. Voor de glasconstructie kregen ze bouwtechnisch advies van het bureau ABT uit Rotterdam.
Het ontwerp voor het Paviljoen is gericht op versterking van de ervaring van het park en sluit aan bij de natuurlijke lijnen ervan. De buitenkant heeft een transparante uitstraling en gaat daarmee op in het groen van het park. Tevens wordt gebruik gemaakt van hoogteverschillen om goede verhoudingen ten opzichte van de Villa te krijgen en een optimale beleving van de bezoeker in het Paviljoen.
De centrale ruimte van het gebouw is bestemd voor tentoonstellingen, symposia en concerten. Uniek aan het gebouw is de draagconstructie die volledig bestaat uit glazen wanden. Het ontwerp vormt een duidelijk contrast met de bestaande Villa, waardoor één van de kernkwaliteiten van het park, de classicistische Villa, zelfstandig overeind blijft.
Theekoepel
De Theekoepel van park Vijversburg ligt aan de voorzijde, rechts van de Villa. Het bijzondere gebouwtje is omstreeks 1750 gerealiseerd. De Theekoepel wordt tijdens tentoonstellingen soms gebruikt als expositieruimte.
Oranjerie
De Oranjerie ligt in het historische park van Vijversburg. Vrijwilligers van de Succulenta Fryslân kweken cactussen en vetplanten in de Oranjerie en de naastgelegen rotstuin.
De cactuskas is alleen in de zomermaanden van mei tot en met 1 september op de zondagen geopend van 14.00 uur – 17.00 uur. Wel bestaat er de mogelijkheid voor groepen zich aan te melden op afspraak en in overleg.
Huis met twintig kamertjes
Aan het einde van 19de eeuw wordt het huis met twintig kamertjes, tegenover de vroegere hoofdingang van het park, gebouwd door het eerste bestuur van de Stichting op Toutenburg. Dit op verzoek van de erflater Age Looxma-Ypeij.
De “kamertjes” zijn bedoeld voor de meest armlastige echtparen uit de omliggende dorpen. De echtparen krijgen naast gratis huisvesting ook kostgeld en de beschikking over een moestuintje.
Tegenwoordig worden de huisjes verhuurd waarbij sociale binding en sociale noodzaak een rol speelt bij de plaatsing van een nieuwe huurder. U kunt u voor de huisjes inschrijven via een inschrijfformulier, aan te vragen via info@vijversburg.nl.
Beeldende kunst
Beeldende kunst Vijversburg
Park Vijversburg is ook zeker het bezoeken waard voor de kunstliefhebber. Van beeldende kunst tot exposities en tentoonstellingen, van eigen collecties tot werken van anderen. Vele kunstenaars hebben Park Vijversburg bezocht en ingezet om hun werken te tonen.
Beeldencollectie Vijversburg
Park Vijversburg heeft een eigen collectie van beeldende kunst. Zowel hedendaagse kunst als kunst uit de 19e eeuw. Dit zijn de beelden en installaties die te bezichtigen zijn.
16e en 19e eeuwse kunst:
- Bacchus, 19e eeuw
- Peilmeter, 19e eeuw
- Pomona en Flora, 19e eeuw
- Stoeppalen (in bruikleen van Fries Museum), 16e eeuw
- Tuinvaas, 19e eeuw
- Zonnewijzer, 19e eeuw
Hedendaagse kunst
Varder IV, 2016, hout, zwerfkei, 700×130 cm
Das Windpendel, 2003, staal
Reflecties, 1997, 13 onderdelen, hardsteen
Stekje, 2011, verdichtingvrij beton
Offer aan Poseidon, 1999, graniet
Mutatis mutandis, 2005, steen
De Kelk, 2003, cortenstaal, prisma, 700x500x500 cm
- Chris Booth
Varder IV, 2016, hout, zwerfkei, 700×130 cm - Tilly Buij en Gerard Groenewoud
De drie gratiën, 1999, drie onderdelen, staalplaat - Bernward Frank
Das Windpendel, 2003, staal - Patricia Fijneman
Perception, 2001, verdichtingvrij beton - Hans Kohnen
Reflecties, 1997, 13 onderdelen, hardsteen - René de Man
Man met vis, 1992, hout
Vis, 1994, lood
- Tejo Remy & René Veenhuizen
Stekje, 2011, verdichtingvrij beton - Rob Schreefel
Offer aan Poseidon, 1999, graniet - Wijbe de Vries en Hanshan Roebers
Baudinabeuk, 2001, gegalvaniseerd staal - Dirk van Weelden
Letterwerk, drie onderdelen:
Intelligente ingewanden, 2005, staal
Mobilis in Mobile, 2005, beton, staal
Mutatis mutandis, 2005, steen - R.W. van de Wint
De Kelk, 2003, cortenstaal, prisma, 700x500x500 cm
Architecten
- Architecten historisch park
- Wijbe de Vries
- Tobias Rehberger
- Piet Oudolf
- Lola Landscape Architects
- Marieke Kums
- Junya Ishigami
Architecten historisch park
Opvallend is dat in Friesland door de eeuwen heen veel dezelfde tuinarchitecten aan het werk zijn geweest op buitenplaatsen: L.P. Roodbaard, L. Vlaskamp, G. Vlaskamp en L. Springer. Uiteraard hebben zij elkaar beïnvloed.
Mogelijk is L. Vlaskamp verantwoordelijk voor het ontwerp van de grote uitbreiding van Vijversburg die plaatsvond van 1855 tot 1862. Deze vond na zijn dood (1854) plaats. Zeker is dat zijn zoon, G. Vlaskamp, vanaf 1894 actief is geweest in Park Vijversburg en bij de stichtingswoningen.
Van Roodbaard en Springer zijn ontwerpen in het bezit van de Stichting, die gedeeltelijk wel (Roodbaard) en in het geheel niet (Springer) zijn uitgevoerd. Park Vijversburg is zeer belangrijk vanwege de vele bewaard gebleven tuinfollie’s op hun oorspronkelijke plaats.
Wijbe de Vries
Tuin- en landschapsarchitect Wijbe de Vries van Buro 14 uit Tytsjerk ontwierp de eerste uitbreiding van het park in 2005.
Deze uitbreiding betrof de Overtuin, het nieuwe parkeerterrein met de fraaie toegangsbrug en de spiegelvijver in het historische park. Hij was ook betrokken bij de plannenmakerij voor de meest recente uitbreiding van het park.
Als student won hij in 1972 acht van de twaalf ontwerptuinen op de Floriade Amsterdam. In 1973 was Wijbe als landschapsarchitect betrokken bij de inrichting van de afgesloten Lauwerszee. Bijna 20 jaar gaf hij beeld aan het landschap van de Lauwerszee. Vanaf 1992 was hij landschapsarchitect bij Dienst Landelijk Gebied Friesland. Zijn plannen voor De Veenhoop en De Bird werden tentoongesteld op Expo 2000 in Hannover.
Tobias Rehberger
Tobias Rehberger (1966; Esslingen am Neckar, Duitsland) heeft in het parkdeel “Ooievaarsnest” een kunstzinnig landschap aangelegd. Hij studeerde van 1987 tot 1992 onder Thomas Bayrle en Martin Kippenberger aan de Städelschule in Frankfurt am Main.
Zijn werken bewegen zich vrij tussen schilderkunst, beeldhouwkunst, design, performance en architectuur. Hij produceert zowel minimale kunstingrepen als ruimte vullende installaties waarbij hij geringe waarde toekent aan auteurschap en originaliteit.
Tobias Rehberger nam deel aan de Biënnale van Venetië in 1997 en 2009, waar hij voor zijn bijdrage de Gouden Leeuw won. Het is voor het eerst dat hij een complete tuin heeft ingericht.
Piet Oudolf
Piet Oudolf maakte het plan voor de beplanting op de heuvels in Frijlân. Oudolf is een internationaal bekende Nederlandse tuinarchitect. Hij woont en werkt sinds 1982 in Hummelo in de Gelderse Achterhoek.
Oudolfs bekendste werk is zijn ontwerp van de Gardens of Remembrance in New York. Deze tuinen herinneren aan de mensen die omkwamen tijdens de aanslagen op 11 september 2001.
Piet Oudolf wordt gezien als een belangrijke representant van The Dutch Wave. Natuurlijke plantengemeenschappen, kunst en tijd (seizoenen) zijn voor hem inspiratiebronnen.
Lola Landscape Architects
LOLA landscape architects heeft het ontwerp gemaakt voor de parkdelen Frijlân en Dwaalster. LOLA is een jong collectief van progressieve landschapsarchitecten in Rotterdam. Het bureau, winnaar van de Rotterdam-Maaskantprijs voor Jonge Architecten 2013, ontwerpt en onderzoekt landschappen die zijn vergeten of vervallen, of die juist gaan veranderen.
Het bureau heeft ontwerpen gemaakt voor onder andere het Singelpark in Leiden, de Nederlands-Duitse ambassadetuin in Marokko en een kilometerslange natuurlijke verbinding door het kassenlandschap van het Westland.
Lola was winnaar van de Topos Landscape Award 2014. Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan landschapsarchitecten die een siginficante bijdrage hebben geleverd aan hun vakgebied. Innovatie en creativiteit spelen hierbij en belangrijke rol.
Marieke Kums
Marieke Kums (1979) van Studio MAKS ontwierp in samenwerking met het Japanse bureau junya.ishigami + associates het nieuwe Paviljoen. Ook was ze verantwoordelijk voor de restauratie van de Villa en het ontwerp van een openlucht podium.
Marieke studeerde bouwkunde aan het Massachusetts Institute of Technology in Boston en de Technische Universiteit Delft. Met haar mastertitel op zak verhuisde ze in 2006 naar Tokio, waar ze aan de slag ging bij SANAA/Kazuyo Sejima & Ryue Nishizawa. In 2009 richtte ze haar eigen bureau op, Studio MAKS, in Rotterdam.
Met haar bureau probeert ze ‘vernieuwende omgevingen’ te creëren, van stedenbouwkundige plannen tot gebouwen, kunstinstallaties en productontwerpen.
Marieke was in 2014 genomineerd voor de Prix de Rome.
Junya Ishigami
De Japanse architect Junya Ishigami (1974) en Marieke Kums (STUDIO MAKS) ontwierpen samen het nieuwe, glazen Paviljoen. Ze zijn ook verantwoordelijk voor de restauratie van de Villa.
Junya genoot zijn opleiding als architect aan de Tokyo National University of Fine Arts and Music. Hij werkte bij Kazuyo Sejima en Ryue Nishizawa / SAANA. In 2004 richtte hij junya.ishigami+associates op.
Het ontwerp van een studie- en werkplaats voor het Japanse Kanagawa Institute of Technology was Ishigami’s eerste grote opdracht. Inmiddels realiseert hij bouwprojecten in Japan, Frankrijk en Nederland.
Junya Ishigami won in 2010 de Gouden Leeuw voor architectuur op de Biënnale in Venetië.